Forum Superschizy

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ.

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ.
Było to straszne

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i
jednocześnie mieć wszystko

Dabur · Gość

Free hardcore BDSM movie!
[link widoczny dla zalogowanych]

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą.

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji.

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie zostałą spustoszona,

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie zostałą spustoszona, a Timon i

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie zostałą spustoszona, a Timon i pumba powieszeni za

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni.

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie

NAVIEDZONY- NAPISAŁEŚ DWA SŁOWA!!! ;P...

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo.

(ups sorry)

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że

Anulorn10

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja.

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która została zahamowana przez magię

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która została zahamowana przez magię pewnego głupiego maga)

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która została zahamowana przez magię pewnego głupiego maga) Pumba i Timon zostali

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która została zahamowana przez magię pewnego głupiego maga) Pumba i Timon zostali zatrzymani przez straszliwą

Anulorn10

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która została zahamowana przez magię pewnego głupiego maga) Pumba i Timon zostali zatrzymani przez straszliwą wichurę zwaną wichurą

Asmena

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która została zahamowana przez magię pewnego głupiego maga) Pumba i Timon zostali zatrzymani przez straszliwą wichurę zwaną wichurą, która brała w

Naviedzony

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która została zahamowana przez magię pewnego głupiego maga) Pumba i Timon zostali zatrzymani przez straszliwą wichurę zwaną wichurą, która brała w obroty wszystko i

Conan 18

Mała żółta rybka przyjaźniła się z piękną niebieskooką syrenką. Niestety ani jedna z podmorskich istot nie akceptowała ich. Syrence to zwisało ale rybka była bardzo delikatna i strasznie przeżywała każdą uwagę na jej temat. Powodem tego była krótsza płetwa ogonowa u rybki, której aż nadto brakowało. Syrence zaś było wszystko jedno, że śmiali się z jej bardzo malutkich *(ocenzurowano)*, bo wcale nie czuła, że powinny być trochę.... trochę okazalsze i bardziej widoczne . Pływała z wieloma różnymi świrami, ale żaden nie posiadał lepszych. Pewnego bardzo brzydkiego dnia, rybka postanowiła się do swojego nowego przezwiska przyzwyczaić. Nazywano ją bardzo złośliwie - Płetwol. Było jej na początku bardzo bardzo bardzo przykro. Jednak postanowiła się nie załamywać i płynęła dalej na przód. Niestety źle jej się płynęło, bo prąd był za silny. Zawróciła więc, i wpadła na skałę bardzo przypominającą dużego bojowego robaka w bardzo stylowych bokserkach. Robak wyglądał w swietle ksiezyca jak wielki rekin, ale bardzo brzydki rekin. Jednak byl kamieniem. Tak czy siak rybeńka przeraziła się wielkością guza jakiego miała na mózgu. Musiała iść przez biały tunel, który prowadził do nikąd. Gdy doszła tam zobaczyła pełno szczęśliwych, malutkich, słodziutkich i bez jednego oka i płetwy rybek. To była myszla klozetowa, muszla kształtu myszy. Rybka z ciekawością rozgladneła sie dookoła i zwymiotowała swoim bardzo dużym uchem. Wtedy dopiero zrozumiała, że to kibel. Brudny, śmierdzący i pływa w nim wielki odświerzacz powietrza. Rybka próbowała wydostać się ztamtąd lecz wszędzie wokól były tylko brązowe zacieki. Przerażona, nie wiedziała, jak uciec z okrutnej połapki śmierci. z odsiecza przyszla jej mała ośmiornica, która sama zagubiła drogę do swojego ukochanego domku. Wtem woda w kiblu zawrzała, jak w garnku pełnym wielkich różowych małż. Otóż małż jest symbolem odrodzenia potęgi cywilizacji istot mózgo-nogich ośmiornic, które upadły przez wszech potężne żółwie!!!! Żołwie te były niezastąpione z powodu swoich płetw, które miały dziwne, różowe macki i wielkie błękitne wrzody na tyłkach, które sprawiały, że śmierdzieli niczym rozkładające się żywe trupy. Ale ogólnie były bardzo milusie i bardzo lubiły grać w "Kto zabije, nie utyje". Dnia pewnego jednego wymyśliły, że wybiorą się do nowego klubu, w mieście. Po drodze kupiły dwa piwa. Jak już wreszcie dotarły na imprezkę, kupiły dwa piwa i potem jeszcze nachosy o smaku fioletowych podgniłych truskawek, które wyglądały, jak duże dojrzałe wiśnie. Impra była bardzo wieśniacka, a to z powodu braku pięciu zębów u największej i braku butów u najmniejszej z nich. Buuum, bumm i nagle stało się to, ktoś ukradł lewe pantofle starego i nowego stylu Avanti. Wszyscy się przerazili, bo to było naprawdę zacne i godziwe, aby tak ukraść pantofle oraz kalesony firmy Sony, które były dziurawe. Nagle Król Lew wskoczył na Lwią Skałę i ryknął: PRZYJDZIE CZAS!!! Wtedy wbiegł Skaza i błyskawica zapaliła drzewa. Podbiegły ukryte Hieny i zaczęły atakować siebie nawzajem bo były głupie i Simba zjadł marchewkę. Wtedy otruł się i zaczął wydzielać trujące toksyny. Ale Timon i Pumba uratowali go karmiąc go kozimi bobkami w sosie śmietanowo- zielonym, przez co sam stał się kozim bobkiem, bo był głupi. Wtedy Kovu wyskoczył z balonu, który wisiał nad Lwią Skałą, i zabił się, bo był japońskim Kamikadze! Jednak okazało się, że zapomniał samolotu, więc musiał użyć swojego potężnego i straszliwego artefaktu, którego nie zabrał jednak ze sobą, bo zwyczajnie zapomniał. Spowodowalo to skutek addyktywny, bowiem zapobiegł on rozerwaniu zasłony, która miała chronić świat żywych przed Straszliwym Złem, które wręcz promieniowało od kamikadze. Wtedy to Kovu wraz z Kiara, która była oczywiście jego nałożnicą, uciekli do krainy wiecznego Mroku i Chaosu, gdzie szczęście i miłość nie istniało. Jednakże pewien niewolnik rozkochał w sobie pewną uroczą acz niebezpieczną niewiastę, która nie wiedziała, co robić. I tu pojawił się pewien problem; mianowicie polegał on na pewnym dziwnym wewnętrznym zaangażowaniu PKMu. Nikt tak naprawdę nie wie co się stało, ale stało się COŚ. Było to straszne przeżycie i wielki zaszczyt tak zaangażować się emocjonalnie i jednocześnie mieć wszystko gdzieś. Tak więc jak już wspominano- Kiara i Kovu zostali słodką parą, która żyła długo i szczęśliwie na emigracji. Lwia Ziemia nie została spustoszona, a Timon i Pumba powieszeni za ogony, więc wszyscy byli zadowoleni. Jednak ich zadowolenie nie trwało długo. Już po tygodniu okazało się, że pojawiła się hiperinflacja. W związku z ową hiperinflacją (która została zahamowana przez magię pewnego głupiego maga) Pumba i Timon zostali zatrzymani przez straszliwą wichurę zwaną wichurą, która brała w obroty wszystko i to już jest Koniec.

Proszę o nie pisanie nowych postów w tej historyjce.

Po co zaczęliście o tym królu lwie

Jeśli macie skargi no na wykrzycz się